അസ്തമിക്കുന്ന സൂര്യനെയും നോക്കി നില്ക്കുകയാണ് നിഷ..
പോക്കുവെയില്‍ ഹോസ്റ്റല്‍ ക്യാമ്പസ്സില്‍ മനസ്സിലെന്ന പോലെ നിഴലുകള്‍ തീര്‍ത്തിരിക്കുന്നു..
അമ്മ ഈ വര്‍ഷം ആശുപത്രി ജോലിയില്‍ നിന്നു വിരമിക്കുന്നതിന്നു മുന്‍പ്,
തനിക്ക് ജോലി ശെരിയാക്കണം, അത്രയേ ആലോചിചിരുന്നുള്ളൂ..
അപ്പന് മരിക്കുമ്പോള്‍, അപ്പന് കഷ്ടപ്പെട്ട് ഉണടാക്കിയ വീട‌ല്ലാതേ വേറെ ഒന്നും അമ്മയുടെതെന്നു പറയുവാന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, രണ്ടു കുട്ടികളല്ലാതേ..
പ്രേമ വിവാഹമായതിനാല്‍ അമ്മയുടെ വീട്ടുകാര്‍ ആരും തന്നെ സഹായിക്കുവാന്‍ ഉണ്ടായിരിന്നില്ല..
പിന്നെ ഗുണദോഷിക്കുവാനും ചീത്ത പറയുവാനും
അമ്മയുടെ മൂത്ത ആങ്ങള വരും.. വീട്ടില്‍ കയറുകയില്ല
റോഡില്‍ നിന്നാണ് തെറിയും അനുഗ്രഹവും..
കുട്ടികാലത്ത് അമ്മയെ തോളില്‍ എടുത്തു നടന്നത് മുതല്‍ അമ്മ അപ്പനെ കെട്ടുന്ന വരെയുള്ള കഥകള്‍ വീടിന്നടുത്തുള്ള ഓരോ മണല്‍ തരികള്‍ക്കും അറിയാം..
പക്ഷെ.. എന്നും കള്ളു കുടിച്ചു സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് പോകുമ്പോള്‍..
അമ്മയെ രണ്ടു പറയാതെ അമ്മാവന് സമാധാനം കിട്ടില്ല..
അനുജന് അമ്മാവനെ വഴി തലക്കല്‍ കാണുമ്പോഴേ ഓടി ഒളിക്കും..
അമ്മ വീട്ടിലുള്ള സമയത്തു വീടിന്നു പുറത്തു വന്നു നിന്നു കൊടുക്കും..
വായില്‍ ഇരിക്കുന്നതു നേരിട്ടു വാങ്ങുവാനായ്...
തന്നെയും അനുജനെയും കാണുന്നത് അമ്മാവന് കലിയാണ്...
ചതിയന്‍ ജോസിന്‍റെ മക്കളാണ്.. ഞങ്ങള്‍
അപ്പന് ചതിയനായത്, അമ്മയെ കെട്ടിയത് കൊണ്ട് മാത്രം..
വിവാഹത്തിനു അപ്പന്‍റെയും അമ്മയുടെയും വീട്ടുകാര്‍ എതിര്‍ത്തു...
പിന്നേ ഈ യുള്ള കാലം ബന്ധുക്കളില്ലാതേ ജീവിച്ചു..
അപ്പന്‍റെ മരണം ആലോചിച്ചു നോക്കുമ്പോള്‍ ഇന്നും വളരെ പേടി തോന്നുന്നു..
അമ്മ വീട്ടില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, അനുജനും താനും മാത്രം വീട്ടില്‍..
അപ്പന്‍റെ കൂടെ ജോലിയെടുക്കുന്ന പോള്‍ സാര്‍ ആമ്പുലന്‍സുമായി വീടിന്നു മുന്നില്‍
എത്തിയപ്പോള്‍ കാണുന്ന കാഴ്ച കണ്ടു താനകെ മരവിച്ചു നിന്നു പോയി..
അനുജന് വണ്ടി കണ്ട സന്തോഷത്തിലാണ്‌
വെള്ള തുണിയില്‍ പൊതിഞ്ഞ ശരീരം താഴെ എടുത്ത പ്പോള്‍ തനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു.. അമ്മയും അമ്പുലന്‍സില്‍ ഉണടായിരുന്നു..
അമ്മ തന്നെ കണ്ടതോടെ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഓടി വന്നു..
അനുജന് പോള്‍ സാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിപ്പോയി..
അമ്മ തേങ്ങുകയാണ് തന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു കൊണ്ടു..
താനിപ്പോഴും മരവിച്ചു നില്ക്കുകയാണ്..കണ്ണീര്‍ തോരാതേ ഒഴുക്കുനുണ്ട്..
പിന്നീട് നടന്നതൊന്നും പ്രത്യേകിചോര്‍ക്കുന്നില്ല..
തനിക്ക് ബോധം തിരിച്ചു കിട്ടുമ്പോള്‍ അമ്മയെ അടുത്ത വീട്ടിലേ അമ്മണി ചേച്ചി ചുമലില്‍ പിടിച്ചിരിക്കുന്നുണ്ട്.. അപ്പന്‍റെ ശരീരം പോള്‍ സാറും സുഹൃത്തുക്കളും സംസ്കരിക്കുവാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിലാണ്
അപ്പന്‍റെ വീട്ടുകാര്‍ ആരും തന്നെ വന്നില്ല
അമ്മാവന് വീട്ടില്‍ കയറാതെ വഴിയില്‍ നിന്നിരുന്നു..
അനുജന് കുട്ടികളുടെ കൂടെ കളിക്കുകയാണ്..
അവസാനമായി അപ്പന്‍റെ മുഖം കണ്ടതോര്‍മ്മിക്കുന്നു..
അത് അപ്പനാനെന്നു തോന്നിയതേ ഇല്ല.. നെറ്റിയിലും കണ്ണിനു താഴെയും ചോരകക്കിയ പാടുകള്‍
വായ് തുറന്നാണ്‌ ഇരിക്കുന്നത്‌..
ബാന്‍ഡ് ഐട് കൊണ്ടു അടക്കുവാനായ്
പോസ്റ്റ്മോര്‍ട്ടം ചെയ്തവര്‍ ശ്രമിച്ചിരിക്കുന്നു..
ഇതെന്‍റെ അപ്പനല്ല...വേറെ ആരോ ആണ്..
നിഷ ഉറക്കെ കരഞ്ഞു...
പോള്‍ സാര്‍ അനുജനെക്കൊണ്ടും തന്നെക്കൊണ്ടും മണ്ണ് വാരിയിടീപ്പിച്ചു..
സിമിത്തേരിയില്‍ നിന്നു തിരിച്ചു വീടെത്തിയതു മുതല്‍ ഇന്നുവരെ അതിനുശേഷം അമ്മയെ ചിരിച്ചു കണ്ടിട്ടില്ല.. ഒരിക്കല്‍ പോലും..
മിനി വന്നു പിന്നില്‍ നില്ക്കുന്നത് നിഷ അറിഞ്ഞില്ല..
കണ്ണ് തടവിയപ്പോള്‍ നനവുള്ള തായി തോന്നി..
മിനി നിഷയുടെ ചുമലില്‍ കൈ വെച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
" നിഷ, വിഷമിക്കാതിരിക്കുക എനിക്ക് കഴിയുന്നത് പോലെ ഞാന്‍ സഹായിക്കാം..
പക്ഷെ, നീ കുറച്ചു ധൈര്യം കാണിച്ചേ മതിയാകൂ.. സണ്ണിച്ചായന്‍ പറഞ്ഞതു വളരെ സത്യ മാണ്.. ഇവിടെ നല്ല ഉപദേശം തരുവാന്‍ ആരും ഇല്ല.. ഈ നഗരത്തിലെ ആളുകള്‍ സ്വന്തം കാര്യങ്ങള്‍ നോക്കി നടത്തുന്ന വരാണ്.. ഇയളെയോ എന്നെയോ നേരയാക്കി ഇവിടെയുള്ളവര്‍ക്ക് നോബല്‍ സമ്മാനമൊന്നും ആവശ്യമില്ല. കിംഗ്‌ ഫിഷര്‍ നല്ല കമ്പനിയാണ്, പക്ഷെ അവിടെ നിന്നു കിട്ടുന്ന സാലറി വീട്ടു വാടകയും ഇന്‍കം ടാക്സും സ്വന്തം ചിലവും കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ മിച്ച മായി ഒന്നും തന്നെ അതില്‍ കാണില്ല.."
പോക്കുവെയില്‍ ഹോസ്റ്റല്‍ ക്യാമ്പസ്സില്‍ മനസ്സിലെന്ന പോലെ നിഴലുകള്‍ തീര്‍ത്തിരിക്കുന്നു..
അമ്മ ഈ വര്‍ഷം ആശുപത്രി ജോലിയില്‍ നിന്നു വിരമിക്കുന്നതിന്നു മുന്‍പ്,
തനിക്ക് ജോലി ശെരിയാക്കണം, അത്രയേ ആലോചിചിരുന്നുള്ളൂ..
അപ്പന് മരിക്കുമ്പോള്‍, അപ്പന് കഷ്ടപ്പെട്ട് ഉണടാക്കിയ വീട‌ല്ലാതേ വേറെ ഒന്നും അമ്മയുടെതെന്നു പറയുവാന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, രണ്ടു കുട്ടികളല്ലാതേ..
പ്രേമ വിവാഹമായതിനാല്‍ അമ്മയുടെ വീട്ടുകാര്‍ ആരും തന്നെ സഹായിക്കുവാന്‍ ഉണ്ടായിരിന്നില്ല..
പിന്നെ ഗുണദോഷിക്കുവാനും ചീത്ത പറയുവാനും
അമ്മയുടെ മൂത്ത ആങ്ങള വരും.. വീട്ടില്‍ കയറുകയില്ല
റോഡില്‍ നിന്നാണ് തെറിയും അനുഗ്രഹവും..
കുട്ടികാലത്ത് അമ്മയെ തോളില്‍ എടുത്തു നടന്നത് മുതല്‍ അമ്മ അപ്പനെ കെട്ടുന്ന വരെയുള്ള കഥകള്‍ വീടിന്നടുത്തുള്ള ഓരോ മണല്‍ തരികള്‍ക്കും അറിയാം..
പക്ഷെ.. എന്നും കള്ളു കുടിച്ചു സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് പോകുമ്പോള്‍..
അമ്മയെ രണ്ടു പറയാതെ അമ്മാവന് സമാധാനം കിട്ടില്ല..
അനുജന് അമ്മാവനെ വഴി തലക്കല്‍ കാണുമ്പോഴേ ഓടി ഒളിക്കും..
അമ്മ വീട്ടിലുള്ള സമയത്തു വീടിന്നു പുറത്തു വന്നു നിന്നു കൊടുക്കും..
വായില്‍ ഇരിക്കുന്നതു നേരിട്ടു വാങ്ങുവാനായ്...
തന്നെയും അനുജനെയും കാണുന്നത് അമ്മാവന് കലിയാണ്...
ചതിയന്‍ ജോസിന്‍റെ മക്കളാണ്.. ഞങ്ങള്‍
അപ്പന് ചതിയനായത്, അമ്മയെ കെട്ടിയത് കൊണ്ട് മാത്രം..
വിവാഹത്തിനു അപ്പന്‍റെയും അമ്മയുടെയും വീട്ടുകാര്‍ എതിര്‍ത്തു...
പിന്നേ ഈ യുള്ള കാലം ബന്ധുക്കളില്ലാതേ ജീവിച്ചു..
അപ്പന്‍റെ മരണം ആലോചിച്ചു നോക്കുമ്പോള്‍ ഇന്നും വളരെ പേടി തോന്നുന്നു..
അമ്മ വീട്ടില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, അനുജനും താനും മാത്രം വീട്ടില്‍..
അപ്പന്‍റെ കൂടെ ജോലിയെടുക്കുന്ന പോള്‍ സാര്‍ ആമ്പുലന്‍സുമായി വീടിന്നു മുന്നില്‍
എത്തിയപ്പോള്‍ കാണുന്ന കാഴ്ച കണ്ടു താനകെ മരവിച്ചു നിന്നു പോയി..
അനുജന് വണ്ടി കണ്ട സന്തോഷത്തിലാണ്‌
വെള്ള തുണിയില്‍ പൊതിഞ്ഞ ശരീരം താഴെ എടുത്ത പ്പോള്‍ തനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു.. അമ്മയും അമ്പുലന്‍സില്‍ ഉണടായിരുന്നു..
അമ്മ തന്നെ കണ്ടതോടെ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഓടി വന്നു..
അനുജന് പോള്‍ സാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടിപ്പോയി..
അമ്മ തേങ്ങുകയാണ് തന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു കൊണ്ടു..
താനിപ്പോഴും മരവിച്ചു നില്ക്കുകയാണ്..കണ്ണീര്‍ തോരാതേ ഒഴുക്കുനുണ്ട്..
പിന്നീട് നടന്നതൊന്നും പ്രത്യേകിചോര്‍ക്കുന്നില്ല..
തനിക്ക് ബോധം തിരിച്ചു കിട്ടുമ്പോള്‍ അമ്മയെ അടുത്ത വീട്ടിലേ അമ്മണി ചേച്ചി ചുമലില്‍ പിടിച്ചിരിക്കുന്നുണ്ട്.. അപ്പന്‍റെ ശരീരം പോള്‍ സാറും സുഹൃത്തുക്കളും സംസ്കരിക്കുവാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിലാണ്
അപ്പന്‍റെ വീട്ടുകാര്‍ ആരും തന്നെ വന്നില്ല
അമ്മാവന് വീട്ടില്‍ കയറാതെ വഴിയില്‍ നിന്നിരുന്നു..
അനുജന് കുട്ടികളുടെ കൂടെ കളിക്കുകയാണ്..
അവസാനമായി അപ്പന്‍റെ മുഖം കണ്ടതോര്‍മ്മിക്കുന്നു..
അത് അപ്പനാനെന്നു തോന്നിയതേ ഇല്ല.. നെറ്റിയിലും കണ്ണിനു താഴെയും ചോരകക്കിയ പാടുകള്‍
വായ് തുറന്നാണ്‌ ഇരിക്കുന്നത്‌..
ബാന്‍ഡ് ഐട് കൊണ്ടു അടക്കുവാനായ്
പോസ്റ്റ്മോര്‍ട്ടം ചെയ്തവര്‍ ശ്രമിച്ചിരിക്കുന്നു..
ഇതെന്‍റെ അപ്പനല്ല...വേറെ ആരോ ആണ്..
നിഷ ഉറക്കെ കരഞ്ഞു...
പോള്‍ സാര്‍ അനുജനെക്കൊണ്ടും തന്നെക്കൊണ്ടും മണ്ണ് വാരിയിടീപ്പിച്ചു..
സിമിത്തേരിയില്‍ നിന്നു തിരിച്ചു വീടെത്തിയതു മുതല്‍ ഇന്നുവരെ അതിനുശേഷം അമ്മയെ ചിരിച്ചു കണ്ടിട്ടില്ല.. ഒരിക്കല്‍ പോലും..
മിനി വന്നു പിന്നില്‍ നില്ക്കുന്നത് നിഷ അറിഞ്ഞില്ല..
കണ്ണ് തടവിയപ്പോള്‍ നനവുള്ള തായി തോന്നി..
മിനി നിഷയുടെ ചുമലില്‍ കൈ വെച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
" നിഷ, വിഷമിക്കാതിരിക്കുക എനിക്ക് കഴിയുന്നത് പോലെ ഞാന്‍ സഹായിക്കാം..
പക്ഷെ, നീ കുറച്ചു ധൈര്യം കാണിച്ചേ മതിയാകൂ.. സണ്ണിച്ചായന്‍ പറഞ്ഞതു വളരെ സത്യ മാണ്.. ഇവിടെ നല്ല ഉപദേശം തരുവാന്‍ ആരും ഇല്ല.. ഈ നഗരത്തിലെ ആളുകള്‍ സ്വന്തം കാര്യങ്ങള്‍ നോക്കി നടത്തുന്ന വരാണ്.. ഇയളെയോ എന്നെയോ നേരയാക്കി ഇവിടെയുള്ളവര്‍ക്ക് നോബല്‍ സമ്മാനമൊന്നും ആവശ്യമില്ല. കിംഗ്‌ ഫിഷര്‍ നല്ല കമ്പനിയാണ്, പക്ഷെ അവിടെ നിന്നു കിട്ടുന്ന സാലറി വീട്ടു വാടകയും ഇന്‍കം ടാക്സും സ്വന്തം ചിലവും കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ മിച്ച മായി ഒന്നും തന്നെ അതില്‍ കാണില്ല.."
നിഷ തിരിഞ്ഞു മിനിയുടെ നേരേ നോക്കി..
എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.." വളരേ നന്ദി.. ഇത്രക്കും സ്നേഹവും സഹായവും സത്യത്തില്‍ എന്നിക്കു ആദ്യമായാണ്.. അമ്മയാല്ലതേ ഒരാളുടെ അടുത്ത് നിന്നു ലഭിക്കുന്നത്.. ഈശോ മിശിഹായ നിങ്ങളെ രണ്ടു പേരെയും അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ" നിഷ തന്നെ ക്കുറിച്ചും വീടിനെക്കുറിച്ചും അമ്മയെക്കുരിച്ചും മിനിയോട്‌ പറഞ്ഞു..
മിനി താടിക്കും കൈ കൊടുത്തിരിപ്പാണ്.. ഒന്നും ശബ്ദിക്കാതേ
പിന്നീട് നിഷയെ ചുമലില്‍ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
"ഇനി ഞാന്‍ ഉണ്ടെന്ന്‌ കരുതിക്കോ ഒരു നല്ല കൂട്ടു കാരിയായ്.."
എന്‍റെ കഥയും നിന്‍റെ പോലെ തന്നെ..
സണ്ണിച്ചായനും ഞാനും എട്ടന്‍റെയും അനിയത്തിയുടെയും മക്കള്‍ ആണ്..
സണ്ണിച്ചായന്‍റെ അപ്പന് വിവാഹം കഴിച്ചത് നിന്‍റെ അപ്പനെപ്പോലെയാണ്..
അതുകൊണ്ടു വീട്ടില്‍ നിന്നും അകന്നാണ് താമസവും.. മറ്റെല്ലാം..
എന്‍റെ അമ്മക്ക് സണ്ണിച്ചായന്‍റെ അപ്പനെ വലിയ ഇഷ്ടമായിരുന്നു..
പക്ഷേ, അമ്മയുടെ അപ്പന് വലിയ കണിശക്കാരനായിരുന്നു..”
“സണ്ണിച്ചായന്‍റെ അപ്പന് എന്‍റെ അമ്മയുടെ മിന്നുകെട്ടിനു വരേ പങ്കെടുക്കുവാന്‍ പറ്റിയില്ല..
പക്ഷെ.. അതൊന്നും എനിക്കും സണ്ണിച്ചായനും ഒരു പ്രശ്നം ആയിരുന്നില്ല..
ഞാന്‍ പഠിച്ചതും വളര്‍ന്നതും ഇവിടെയായിരുന്നു..
സണ്ണിച്ചായന്‍ പഠിച്ചത് കേരളത്തിലായിരുന്നു.. പിന്നെ എഞ്ചിനീറിംഗ് പഠിക്കുവാന്‍ ഇവിടെ എത്തി.. എന്‍റെ അമ്മയും അപ്പനും ഇപ്പോള്‍ അമേരിക്കയിലാണ്
അത് കൊണ്ടു എന്‍റെ ബാംഗളൂരിലെ ലോക്കല്‍ ഗാര്‍ഡ്യന്‍ സണ്ണിച്ചായനാണ്..”
“എനിക്ക് അമ്മയുടെ വീട്ടില്‍ നില്ക്കാന്‍ താല്പര്യമില്ല..
പിന്നെ ഒറ്റക്ക് എന്‍റെ വീട്ടില്‍ കഴിയാനും പേടി..
അത് കൊണ്ടു ഹോസ്റ്റലില്‍ സ്ഥിര താമസമാണ്..
ഞാന്‍ പഠിക്കുകയാണ്..ഇപ്പോഴും..
ഈ റൂം ഞാന്‍ ആരുമായും ഷെയര്‍ ചെയ്യാറില്ല..
നിന്നെ കണ്ടപ്പോള്‍ എന്തോ ഒരു ഇഷ്ടം തോന്നി..
അത്ര മാത്രം.."
“അമ്മയും അപ്പനും വര്‍ഷത്തില്‍ ഒരിക്കല്‍ ഇവിടെ വരും..
അല്ലെന്കില്‍ ഞാന്‍ സന്നോസേയില്‍ പോകും..
ഈ തവണ എന്‍റെ ഊഴ മാണ്.. ഞാന്‍ ഈ ഇരുപതിന് അങ്ങോട്ട് പോകുകയാണ്..”
"പക്ഷെ നീ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്കില്‍ നിനക്കു ഈ റൂം ഉപയോഗിക്കാം..
നിനക്കു ആവശ്യ മുള്ള കാലം വരെ..
പക്ഷെ കെട്ടികഴിഞാല്‍ ഇവിടെ നില്‍ക്കരുത്..കേട്ടോ നിഷേ.."
നിഷ ചിരിച്ചു..
എന്നിട്ട് മിനിയുടെ കൂടെ കിടക്കയില്‍ ഇരുന്നു..
സമയം ആറര.. മിനി നിഷയോട് ചായ കഴിക്കണമോ എന്ന് ചോദിച്ചു..
വേണ്ടെന്നു നിഷ പറഞ്ഞെങ്കിലും മിനി കേള്‍ക്കാതെ വെള്ളം നിറച്ച ശേഷം കെറ്റില്‍ ഓണ്‍ ചെയ്തു.. ചൂടു വെള്ളം രണ്ടു കപ്പിലേക്ക് പകര്‍ത്തി.. ടീ ബാഗ് ഇട്ടു.. മധുരം നോക്കിയതിനു ശേഷം നിഷക്ക് കപ്പു നീട്ടി.. എന്നിട്ട് നിഷയുടെ അരികില്‍ വന്നിരുന്നു..
അപ്പോഴാണ് തിരിച്ചു പോകുന്ന ട്രെയിന്‍ ടിക്കെറ്റിന്‍റെ കാര്യം നിഷയോര്‍ത്തതു...
ഉടനേ ചാടി എണീറ്റു..മിനി പേടിച്ചു നിഷയെ നോക്കി.. ചായക്കെന്തികിലും പ്രശ്നം..
" എന്താ ചായ നന്നായില്ലേ ? " മിനി ചോദിച്ചു..
"എന്‍റെ ട്രെയിന്‍ ടിക്കറ്റ് മാറ്റ ണം.. അത് ഞാന്‍ മറന്നു പോയി..
ഇന്നു തിരിച്ചു പോകുവാന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നതാണ്.. ഇപ്പോള്‍ ക്യാന്‍സല്‍ ചെയ്തില്ലെന്കില്‍ കുറെ പൈസ നഷ്ടമാകും മാത്രമല്ല എനിക്ക് നാളെ തിരിച്ചു പോകുവാനും കഴിയില്ല.."
നിഷ പറഞ്ഞു..
"അത്രയേ ഒള്ളോ പ്രശ്നം..
സണ്ണിച്ചായന്‍ ഉള്ളപ്പോള്‍ നീ പേടിക്കേണ്ട.."
മിനി പറഞ്ഞു..
നിഷയുടെ മുഖത്ത് സണ്ണിയെ ബുദ്ധി മുട്ടിക്കുന്നതിലുള്ള വിഷമം..
മിനി സണ്ണിയെ മൊബൈലില്‍ വിളിച്ചു സംസാരിച്ചു.. ഉടനെ ആളെ അയക്കാമെന്നു പറഞ്ഞു ഹോസ്ടലിലേക്ക്.. നിഷയുടെ ടിക്കറ്റ് മാറ്റുവനായ് സണ്ണി യുടെ ഓഫീസിലേ ആളെത്തി..
ടിക്കറ്റും വാങ്ങി അയാള്‍ പോയി..
നിഷയും മിനിയും ഹോസ്റ്റലിനു വെളിയിലേക്കു നടന്നു..
മിനി നിഷയോട് ബാഗ്ലൂര്‍ കാണണമോ എന്ന് ചോദിച്ചു..
നിഷ പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും പറഞ്ഞില്ല..
മിനി അവിടെ കിടന്നിരുന്ന ആട്ടോറിക്ഷക്കാരനോട് ബാഗ്ലൂര്‍ സെന്ട്രലില്‍ പോകാമോ എന്ന് ചോദിച്ചു.. അതിനു ശേഷം...നിഷയോട് കയറുവാന്‍ ആംഗ്യം കാണിച്ചു..
നിഷക്ക് എവിടെക്കാണ് പോകുന്നതെന്ന് മനസ്സിലായില്ല..
സെന്‍‌ട്രല്‍ സ്റ്റേഷന്‍ ആണോ മിനി ഉദേശിച്ചത്‌ എന്ന് അറിയാത്ത തു കൊണ്ടു ചോദിച്ചു..
"നമ്മള്‍ സ്റ്റേഷനിലേക്കണോ പോകുന്നത്.. ?" നിഷ ചോദിച്ചു..
മിനി ചിരി നിര്‍ത്താതെ പറഞ്ഞു.. സെന്‍‌ട്രല്‍ ഇവിടുത്തെ ഷോപ്പിങ്ങ് മാള്‍ ആണ്..
നിഷ ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു..
ആട്ടോ റിക്ഷ ക്കാരന്‍ ഫോര്‍മുല വണ്ണ്‍ ഓട്ടത്തില്‍ ഉള്ള പങ്കാളിയെ പ്പോലെ നഗരത്തിലെ വീഥികളിലൂടേ പായുകയാണ്, മിനിയും നിഷയും വീഴാതിരിക്കുവാന്‍ സൈഡില്‍ പിടിച്ചു ഇരിക്കുകയാണ്
അവസാനം മിനി ഡ്രൈവറോട് ഹിന്ദിയില്‍ പറഞ്ഞു..
" ഭായ് സാബ് തോടാ സവ്ദാനി സേ ചലായിയെ നാ, പെട്റ്റ്‌ ദുഖ്‌ രഹെ.. "
അയാള്‍ കണ്ണാടി യിലൂടെ നോക്കി തലകുലുക്കി.. വണ്ടിയുടെ വേഗത കുറച്ചു..
കുറച്ചു സമയത്തിനുള്ളില്‍ അവര്‍ ബാംഗളുരിലെ സെന്‍‌ട്രല്‍ ഷോപ്പിങ്ങ് സെന്ടറില്‍ എത്തി..
നിഷ മിനിയുടെ കൂടെ നടക്കുവാന്‍ ശ്രമിച്ചു..
താഴെ ഉള്ള പെര്‍ഫും സെക്ഷനില്‍ ചെന്നു മിനി വിവിദ സുഗന്ദങ്ങള്‍ മണത്തു നോക്കുകയാണ്.. നിഷയോട് ചോദിച്ചു.. " ഇതെങ്ങിനെയുണ്ട്‌, കാല്‍വിന്‍ ക്ലീനിന്‍റെ യുഫോറിയ" .
"വളരേ നന്നായിട്ടുണ്ട്.., പക്ഷെ നല്ല വില കാണുമല്ലോ ?" നിഷ പറഞ്ഞു..
മിനി ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു..
" ഇവിടെ വിലയില്ലാത്തതു സ്നേഹത്തിനും ആത്മാര്‍ത്ഥ തക്കും മാത്രം, ബാക്കിയെല്ലാം വളരെ വിലകൂടുതലാണ്‌.."
നിഷ ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.. മിനി രണ്ടു പെര്‍ഫും ബോട്ടില്‍ വാങ്ങി..
ഒന്നു നിഷയുടെ കയ്യില്‍ കൊടുത്തു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു..
ഇതെന്‍റെ വക ക്രിസ്തുമസ് സമ്മാനം.. എന്‍റെ പുതിയ കൂട്ടുകാരിക്ക്..
നിഷയുടെ കണ്ണില്‍ വെള്ളം നിറഞ്ഞു..
മിനി നിഷയുടെ കയ്യും വലിച്ചു എസ്കലെറ്ററില്‍ കയറി..
മുകളിലെ നിലയില്‍ കുട്ടികള്‍ക്കുള്ള ഉടുപ്പുകളും..പിന്നെ സ്ത്രീകള്‍ക്കുള്ള റെഡി മേഡ് ട്രെസ്സുകളും ആണ്.. മിനി തനിക്കും പിന്നെ നിഷക്കും ജീന്‍സ് എടുത്തു..
നിഷ വേണ്ട എന്ന് നിര്‍ബന്തമായി പറഞ്ഞെങ്കിലും മിനി നിഷയെക്കൊണ്ടു സൈസ് ചെക്ക് ചെയ്തു ഡ്രസ്സ്‌ എടുത്തു..
സമയം എട്ടു മണി..
നിഷയുടെ മുഖത്ത് പരിഭ്രമം..
മിനിയോട്‌ എന്ത് പറഞ്ഞാണ് ഈ ഷോപ്പിങ്ങ് നിര്‍ത്തുക.. പിന്നെ സണ്ണിയുടെ ഓഫീസിലെ ആള് വന്നു തങ്ങളെ കാണാതേ തിരികെ പോയോ എന്ന് എങ്ങിനെ അറിയും..
മിനി ഡ്രസ്സ്‌ തപ്പി നടക്കുന്നതിനടിയില്‍ നിഷയെ ശ്രദ്ധിച്ചു..
നിഷ ഡ്രെസ്സില്‍ ഒന്നു പോലും തൊട്ടു നോക്കുന്നത് വരെയില്ല..
വളരെ അത്ഭുത ത്തോടെ ചോദിച്ചു.. "ഈ ഡ്രെസ്സുകള്‍ ഒന്നും ഇഷ്ടമായില്ലേ നിഷക്ക്.."
നിഷ മറുപടി പറഞ്ഞു.. " ഞാനായി ഡ്രെസ്സേടുക്കുവാന്‍ പോകാറില്ല, അമ്മെയെന്തെടുതാലും അത് ഇടാറെ പതിവുള്ളൂ. അതുകൊണ്ടാണ്...പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും തോന്നരുത്‌.."
മിനി ഷോപ്പിങ്ങ് മതിയാക്കി.. പുറത്തോട്ടിറങ്ങി..
നിഷയോട് ചോദിച്ചു.. "രാത്രിയില്‍ എന്താണ് ഭക്ഷണം കഴിക്കേണ്ടത്..
ഹോസ്റ്റലില്‍ പരിപ്പും ചപ്പാത്തിയും പിന്നെ കുറച്ചു ചോറും തൈരും കിട്ടും.. അത് മതിയോ അല്ലെന്കില്‍ ഹോട്ടലില്‍ നിന്നു കഴിക്കണമോ.."
നിഷ ഹോസ്റ്റലില്‍ നിന്നു മതിയെന്ന് പറഞ്ഞു..
മിനി ഉടനെ തന്നെ പറഞ്ഞു.. "നിന്‍റെ അടുത്ത് ചോദിക്കുവാന്‍ പോയ ഞാന്‍ മണ്ടി.."
ആട്ടോറിക്ഷയും പിടിച്ചു അവര്‍ ഹോസ്റ്റലില്‍ ലേക്ക് പോയി.
ഡ്രസ്സ്‌ മാറ്റി ഭക്ഷണം കഴിക്കുവാന്‍ മെസ്സില്‍ എത്തി..
മിനി ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന നിഷയെ നോക്കി പറഞ്ഞു..
" നാളെ ഇന്റര്‍വ്യൂനു പോകുവാന്‍ ഡ്രസ്സ്‌ ഉണ്ടോ..വേണമെങ്കില്‍ എന്‍റെ ട്രൈ ചെയ്തോളു"
തന്‍റെ കയ്യില്‍ ഡ്രസ്സ്‌ ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു തല്ക്കാലം രക്ഷപെട്ടു നിഷ..
മിനിക്ക് വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ കാര്യം മനസിലായ്..
ഒന്നും പറയാതേ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു..
നിഷ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു തീര്‍ക്കുന്നത്‌ വരേ കാത്തു നിന്നു..
പിന്നെ റൂമിലേക്ക്‌ തിരിച്ചു വന്നു..
നിഷ ബാഗ് തുറന്നു ബൈബിള്‍ എടുത്തു..
താഴെ നിലത്തിരുന്നു വായിച്ചു..
Psalm 91
1 Those who live in the shelter of the Most High
will find rest in the shadow of the Almighty.
2 This I declare about the Lord:
He alone is my refuge, my place of safety;
he is my God, and I trust him.
14 The Lord says, “I will rescue those who love me.
I will protect those who trust in my name.
15 When they call on me, I will answer;
I will be with them in trouble. I will rescue and honor them.
16 I will reward them with a long life and give them my salvation
മിനി ഐപോടില്‍ പാട്ട് കേട്ടുകൊണ്ട് കിടക്കുകയാണ്
നിഷ ബൈബിള്‍ വായിച്ച് കഴിഞ്ഞതിന് ശേഷം കുരിശും വരച്ചു എണീറ്റപ്പോള്‍ മിനി കിടക്കയില്‍ എണീറ്റിരുന്നു..
എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.. " എനിക്ക് നാളെ ക്ലാസ്സുണ്ട്‌.. ഇന്നു തന്നെ ബംഗ് ചെയ്തു.. അത് കൊണ്ട് ഉച്ചക്ക് കാണാം നമുക്കു..ഒരുമിച്ചു ലുഞ്ചും കഴിക്കാം.., ഈ പ്ലാനില്‍ എന്തെങ്കിലും മാറ്റമുണ്ടെങ്കില്‍ എന്നെ മൊബൈലില്‍ വിളിച്ചാല്‍ മതി.. കിടന്നോളൂ..നാളെ ഇന്റര്‍വ്യൂ ഉള്ളതല്ലേ.. ഗുഡ് നൈറ്റ്.. "
നിഷ ഗുഡ് നൈറ്റ് പറഞ്ഞു കിടക്കയില്‍ കയറി കിടന്നു..
അനുജന് SMS ചെയ്തു.. പുതിയ കൂട്ടുകാരിയേയും അവളുടെ സ്നേഹത്തെകുറിച്ചും..
അമ്മയോട് നാളെ ഫോണ്‍ ചെയ്യാമെന്നു പറയണമെന്നും എഴുതി..
യാത്രയുടെ ക്ഷീണം കാരണം ഉറങ്ങിയത് അറിഞ്ഞില്ല..
മിനി ഐപോടില്‍ പാട്ട് കേട്ടുകൊണ്ട് കിടക്കുകയാണ്
നിഷ ബൈബിള്‍ വായിച്ച് കഴിഞ്ഞതിന് ശേഷം കുരിശും വരച്ചു എണീറ്റപ്പോള്‍ മിനി കിടക്കയില്‍ എണീറ്റിരുന്നു..
എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.. " എനിക്ക് നാളെ ക്ലാസ്സുണ്ട്‌.. ഇന്നു തന്നെ ബംഗ് ചെയ്തു.. അത് കൊണ്ട് ഉച്ചക്ക് കാണാം നമുക്കു..ഒരുമിച്ചു ലുഞ്ചും കഴിക്കാം.., ഈ പ്ലാനില്‍ എന്തെങ്കിലും മാറ്റമുണ്ടെങ്കില്‍ എന്നെ മൊബൈലില്‍ വിളിച്ചാല്‍ മതി.. കിടന്നോളൂ..നാളെ ഇന്റര്‍വ്യൂ ഉള്ളതല്ലേ.. ഗുഡ് നൈറ്റ്.. "
നിഷ ഗുഡ് നൈറ്റ് പറഞ്ഞു കിടക്കയില്‍ കയറി കിടന്നു..
അനുജന് SMS ചെയ്തു.. പുതിയ കൂട്ടുകാരിയേയും അവളുടെ സ്നേഹത്തെകുറിച്ചും..
അമ്മയോട് നാളെ ഫോണ്‍ ചെയ്യാമെന്നു പറയണമെന്നും എഴുതി..
യാത്രയുടെ ക്ഷീണം കാരണം ഉറങ്ങിയത് അറിഞ്ഞില്ല..
